 |
 |
Op 9 juli vertrekken we in stromende regen om rondom de Oostzee te reizen, ook wel het Balticum genoemd. foto's van de camper met dank aan: http://www.sonnemans-chinook.nl/site/ |
|
 |
 |
Zweden Ontbijten doen we wat kilometers verder op een bankje langs de zee met een heerlijke zon. We volgen de kustlijn via Simrishamn en Kristianstad, een rustige tocht. Voorbij deze stad verblijven we voor de overnachting bij een bos vol met bosbessen, de we dan ook gaan plukken. Niet met emmers tegelijk zoals Zweden komen doen. |
|
 |
 |
De reis gaat verder naar Karlskrona, waar we in een de bezienswaardigheden van de stad bekijken, in een half uur ben je er al klaar me. Naar Zweden ga je ook niet voor de mooie plaatsen maar vooral voor de natuur. En die is er volop! Heerlijke bossen, meertjes, weilanden, al is Zuid-Zweden toch relatief dicht bevolkt. Als we de komende ochtend voorbij Vimmerby van de parkeerplaats vertrekken, raken we een paaltje en is de camper achter beschadigd. Het fietsenrek ligt aan een kant eraf en wordt provisorisch met touw vastgezet. Het is zondag, dus pas morgen kunnen we een werkplaats opzoeken. Tijdens de reis langs Linköping en Norrköping regent het, flinke buien, maar daarna is er weer volop zon. In Strangnäs lopen we door de oude binnenstad met houten huisjes, ja, die roodbruine. Er staat ook een imposante domkerk, die we ook bekijken. |
|
 |
 |
Strangnäs
|
|
 |
 |
We trekken verder noordwaarts via Sandviken en Bollnäs, vanaf hier worden de wegen leeg, de dorpen minder en de natuur nadrukkelijker. |
|
 |
 |
Sollefteå, Junsele, Lycksele, plaatsnamen van oorden die allemaal op elkaar lijken: voorzien van benzinestations en winkels, noodzakelijke dingen omdat we geen gebruik van campings maken. Op de benzinestations kun je ook water opnemen voor de camper en tevens vuil water en vaak ook de wc legen. Uiteraard wordt er getankt, de camper is nogal dorstig, rijdt zo’n 1 op 7. Boodschappen doen is niet meer zo prijzig als vroeger, waarschijnlijk heeft Nederland het Zweedse prijspeil ingehaald. De plaatsen hebben vaak ook maar één supermarkt, dus weinig concurrentie. We overnachten en stuk vanaf de weg, er is een meer, een vuurplaats en een wc-gebouwtje, en ’s avonds is er onweer. In Arvidsjaur komen we al voor de tweede keer: op honderd meter van de winkel waar we wat kopen hebben we vorig jaar getankt. |
|
 |
 |
Regelmatig moeten we de weg delen met een rendier, het lijkt wel alsof ze de belijning van de weg volgen. Bodö is een garnizoensstad, meer valt er niet over te vertellen. De nacht verblijven we langs een van de talloze rivieren die van het gebergte tussen Noorwegen en Zweden naar de Botnische Golf stromen, een leuke plek nabij Överkalix. ’s Avonds komen de mensen uit het stadje joggen, kanoën, de hond uitlaten, picknicken, het is er ook lang licht. Beter gezegd: het wordt maar heel even donker, nou ja, minder licht. De keerzijde is natuurlijk de winter, dan is het andersom. In Övertorneå komen we bij de Torne älv, deze rivier is de grens tussen Zweden en Finland. Hier dragen de dorpen al Finse namen. Bij Juoksengi is er een parkeerterrein waar wat spullen staan om het passeren van de poolcirkel te markeren. |
|
 |
|
Finland (noord en oost) In Pello is er een brug en verlaten we Zweden. In Finland ziet het hetzelfde uit als in Zweden, bos, meren, rendieren, weinig verkeer. |
|
 |
 en hier werd er overnacht: paradijselijk |
Het oosten van Finland is heerlijk rustig, we gaan picknicken in een vogelkijkhut, er komt er toch verder niemand. De weg volgt het verloop van de grens met Rusland, het heet hier Karelië. In de tweede wereldoorlog is hier hevig gevochten. Voorbij Suomussalmi is het monument Raatteen Portti, waar in het bos op 3 hectare voor elke gevallene een rots ligt en in het midden een klokkentoren. Helaas waaide het niet anders had we de klokken kunnen horen luiden in de wind. Het landschap is een lappendeken van bos, meren en soms een dorp met wat velden. De weg is leeg en het reizen geeft een heerlijk relaxed gevoel. Overnachten kan altijd wel ergens langs de weg. |
|
 |
 |
monument Raatteen Portti |
 |
In Joensuu gaan we langs een autoruitenservice om een klein scheurtje in de voorruit te verhelpen. We doen er ook uitgebreid boodschappen, wifi’en, tanken en doen de ‘camperdingen’. We vinden bij een meertje een mooie overnachtingsplek, nadat mensen die er waren picknicken en vissen weer huiswaarts waren gekeerd, hebben we het rijk voor ons alleen, waaronder een mooie zonsondergang. Nog steeds is het zaak om de camper in de schaduw te zetten, de zon gaat pas laat onder en dan is het anders binnen nogal warm, te warm om heerlijk te slapen. |
|
 |
 |
In Mikkeli gaan we westwaarts richting Tampere. Daar is het wat heuvelachtig en lukt het ons weer een leuke plek te vinden. Voorbij Tampere richting de Botnische golf gaat opeens een lampje branden voor ‘motormanagement’ en we bellen de eigenaar hoe te handelen. In Pori is een Iveco garage en we zouden daar naartoe gaan. We starten de motor en het lampje is weer uit, gelukkig hebben we het niet meer terug gezien. We komen niet in Pori maar in Rauma, een leuke stadje aan de kust van de Botnische Golf met veel originele houten huisjes. Het is daar wel heel druk en toeristisch. In de VVV regelen we onze overtocht naar Estland. We lopen nog wat door het stadje, er is een optreden van kinderkoren, de tentjes die tapbier verkopen zijn deze ochtend al open. Overal wordt eten verkocht uit verschillende Europese landen, lijkt leuk tot je de prijzen leest. |
|
 |
|
Rauma
|
|
 |
 |
We rijden eerst richting Helsinki maar buigen dan weer noordwaarts af. Bij de meren is het vanwege het warme meer behoorlijk druk, de grote stad is ook niet ver. ’s Avonds vinden we een in Palojoki een klein straatje voor de overnachting. Er staat ook en oud huis dat een museum blijkt de zijn. Een aardige Finse meid legt ons keurig in het Engels uit dat dit het huis van Aleksis Kivi is, een voor het nationale gevoel van de Finnen enorm belangrijke schrijver. Ze hebben in dit plaatsje ook een openluchttheater waar het voor de voorstelling ’s avonds druk is. |
|
 |
 |
museum Aleksis Kivi |
Helsinki |
De volgende dag koersen we eerst oostwaarts richting Porvo en door naar de stadscamping van Helsinki. We hebben daar stroom die onze airco aan de gang houdt; dit is een hele luxe, want ook vandaag is het weer flink heet (33 grd.) Er kan hier ook worden gewassen, de tanks worden geleegd en weer gevuld. Een stadswandeling in Helsinki laten we vanwege het hete weer aan ons voorbij gaan, wel toeren we met de camper door de binnenstad, die ons echter niet zo kan enthousiasmeren. |
|
 |
 |
We zoeken op deze warme zondag niet de stad op maar zoals vele Esten de kust. Bij Paldiski houdt de weg op bij verlaten radar-stations uit de voormalige USSR. We overnachten aan de kust. |
 |
De volgende dag bekijken het mooie station in Haapsalu annex een soort spoorwegmuseum. Er staat daar niet zo veel, het stationsgebouw is wel heel leuk. Opmerkelijk is dat de spoorlijn en het station is gebouwd omdat de tsaar er wel eens naar toe ging... We wandelen ook door de ruïnes van de burcht en nemen daarna de weg naar Märjama. Vannacht verblijven wel langs de resten van een vroegere kolchoze, men doet er niets mee en laat het aan het verval over. Als we van een zijweg de weg oprijden gaan alle alarmen af, aan de onderkant is de uitklapbare trap geraakt en staat half naar buiten. Na wat pogingen de boel weer rechter te krijgen wil de trap weer naar binnen. We zoeken in de handleidingen een bedrijf in Tallinn en besluiten daar de volgende dag naar toe te gaan. |
|
 |
 |
station Haapsalu
|
|
 |
 |
de burcht |
kolchoze |
Helaas, het bedrijf is verhuist en niemand kan ons vertellen waar naar toe. Plotseling verschijnt een man die van onze zoektocht had gehoord (?). Hij inspecteert de trap, gaat wat gereedschap halen en kan ook vertellen wat eraan schort, hij doet en noodreparatie. Conclusie – niet meer gebruiken. Hij wil beslist niet betaald worden voor zijn inspanningen: Ït was nice to meet you!" Volgende halte is een bedrijf voor auto-electro. Die stuurt ons echter verder naar een adres buiten Tallinn omdat de camper niet de garage in kan, te hoog. Maar eerst parkeren we een doen een uitgebreide stadswandeling in Tallinn. In een gids stond dat de stad een groot Anton-Pieck-gehalte heeft, dit is een treffende omschrijving. De meeste huizen zijn mooi gerestaureerd. Dit is wel Estlands toeristisch trekpleister, veel busladingen vol met vooral Duitsers worden hier geloosd. Er staat een indrukwekkende orthodoxe Alexander Nevski kathedraal, die echter van binnen tegen valt. Een van de vele torens in de stadsmuur is te beklimmen, mooi voor een foto. Het marktplein en de omgeving is vol gezet met terrasjes die nu rond het middaguur vollopen, met inderdaad die Duitsers. |
|
 |
 |
Tallinn
|
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
 |
 |
hier Estland |
daar Rusland |
Na wat kilometers door een gevarieerd landschap is het druk in Kuremäe, mensen met grote waterflessen komen er ‘geneeskrachtig bronwater’ halen, wij zijn meer geïnteresseerd in het orthodoxe klooster. Er wonen nog nonnen en het is ook niet volledig toegankelijk, wel kunnen we de kerk bezichtigen en het opmerkelijke kerkhof met metalen kruizen. |
|
 |
 |
Kuremäe
|
|
 |
 |
Na een zwoele nacht op een parkeerplaats in Iisaku beklimt Peter eerst de uitzichttoren vlakbij en strijken we later neer in Kasepää aan het oever van het Peipusmeer. De lunch is in het park van een moise (ja, zo een Duits landgoed). Een stad zoals Tartu is niet groot en door er gewoon heen te rijden krijg je een snelle indruk, ook hier, niet zo indrukwekkend. Bij Räpina staan we voor de nacht op een bospad. Gelukkig valt het hier net als in Zweden en Finland wel mee met de muggen. Het is wel zaak om de vliegenhorren de gebruiken. Een enkel onverlaat weet ons toch te vinden, meestal buiten. De volgende dag rijden we door het heuvelachtige zuidoostelijke Estland met zijn hoogste punt, de Munamägi, dik 300 m hoog. Opeens passeren we de grens met Letland, om voorbij Ape weer terug te rijden naar Estland. De weg voorbij Ape is opgebroken, aan een kant wordt gewerkt en de andere kant is puur zand, ideaal om bij stilstand niet meer weg te komen. Bovendien is het verkeer niet geregeld, de tegenliggers moet je op zichtafstand signaleren om niet vast te komen staan. Na 30 km waren we blij dit te hebben gehad. In Varga overnachten we op de parkeerplaats van het kerkhof, een rustige locatie… |
|
 |
 |
op de uitzichttoren |
Peipusmeer |
| Letland Varga is het grensplaatsje met Letland en we worden meteen welkom geheten met het typisch Letse wegdek, allemaal vlekjes, want de gaten worden wel gevuld maar zelden wordt een nieuw wegdek aangebracht. Elk stukje weg is weer een verrassing, slecht of minder slecht of soms goed. In het oosten van Letland echter hebben we weinig andere dan slechte wegen gereden. Die betekend 50 km/h en nog lijkt de camper uit elkaar te rammelen. De route gaat via Smiltene, Gulbene en Madona naar de overnachtingsplek (weer bij een kerkhof) in Vecpiebalgas. In alle Baltische landen en Polen is er geen dorp zonder ooievaars, druk doende de jonkies te leren vliegen. |
|
 |
 |
We doorkruisen het Gauja Nationaalpark, het is er mooi maar ook toeristisch, vooral in de stad Sigulda. Echt druk wordt het deze zondag op de weg van Saulkrasti naar Riga. De weg loopt evenwijdig aan de kust en de bermen staan vol voertuigen van de mensen die verkoeling zoeken. De TomTom brengt ons dwars door Riga naar de camping, waar we blij zijn stroom te hebben en de airco gebruiken, het is dan ook weer eens 33 graden, deze middag. Na het ondergaan van de zon lopen we over de brug over de Daugava naar de binnenstad, vanaf de brug heb je al een mooi uitzicht. Het is zondagavond, nog heel warm en de terrassen zijn afgeladen vol. Het valt op dat er niemand Lets praat, je hoort uitsluitend Russisch. |
|
 |
 |
Riga vanaf de brug |
|
 |
|
brug over de Daugava |
|
We staan al vroeg op om de hitte voor te zijn voor een uitgebreide wandeling door het centrum. Het is hier even Middeleeuws van karakter als in Tallinn maar ruimer en grootstedelijker. Een grote markt in wat ooit 4 hangars voor zeppelins waren, is opmerkelijk en de mooie stadsparken zijn op die warme ochtend een fijne plek om te rusten. De wijk vol prachtige gebouwen in de stijl van het Jugendstil zijn ware paleizen. Het is al middag als we weer de brug over gaan terug naar de koelte van de airco. |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Via Jurmala gaan we door naar Kolka op het puntje dat de golf van Riga scheidt van de Oostzee, we picknicken vlak langs de zee en gaan zuidwaarts via Ventspils tot de overnachtingsplek, uiteraard, bij een kerkhof. Kerkhoven liggen hier vaak buiten het dorp, in het bos, en zijn uiteraard ’s avonds laat en ’s nachts heel rustig. Er is ook altijd een parkeerplaats. |
|
 |
 |
Litouwen Het binnenland van Letland blijft heel rustig en doet zeer pastoraal aan. ’s Middags verlaten we Letland en verheugen ons op de beloofde betere wegen in Litouwen, helaas wordt die belofte niet helemaal waar gemaakt. Vlak bij Siaulai gaan we kijken bij de kryžių kalnas, of te wel kruizenheuvel. Tienduizenden houten kruizen zijn hier door mensen neergezet, veel toeristen waaronder opvallend veel Nederlanders doen die plek aan. De hele dag had het al gedreigd, maar ’s avonds is er dan flink onweer, we staan nu bij een meertje. |
|
 |
 |
Een van de natuurschoonheden van Litouwen is het Koerse haf, dat half in Litouwen en half in het Russische oblast’ Kaliningrad ligt. We gaan het haf niet op maar rijden door tot Venté, waar de weg eindigt. We lunchen aan het strand met uitzicht op het water en het haf met daarachter de schoorwal. We komen nu in vooroorlogs Duits gebied met plaatsen zoals Šilutė, vroeger Heydekrug. |
|
 |
 |
De reis gaat evenwijdig aan de Russische grens, overnachting op een parkeerplaats langs de weg, naar Kaunas, de voormalige hoofdstad van Litouwen. Een knusse binnenstad met de resten van een grote burcht wordt door ons verkend. Na de obligatoire supermarkt waar je heerlijk vlees kunt kopen en blikjes lekker bier rijden we door om te overnachten. |
|
|
 |
Kaunas
|
|
 |
|
We nemen een kort kijkje bij de burcht op een eiland in Trakai, gaan dwars door Vilnius om op een buitengewoon slechte weg te belanden die ons tenslotte naar Europos Parkas brengt. Hier zijn in het bos tientallen sculpturen van kunstenaren uit de hele wereld neergezet. Helaas kunnen we niet hetzelfde enthousiasme als onze papieren reisgids opbrengen, al zijn er wat aardige objecten bij. |
|
|
 |
burcht in Trakai |
in Europos Parkas |
De weg verder door richting Vilnius is in orde, we gaan nu de stad verkennen! De binnenstad is gezellig, veel gebouwen zijn vakkundig gerestaureerd, het is er vergeven van kerken, rooms-katholiek of Russisch-orthodox. Naast het meer Middeleeuwse centrum ligt de Gediminos prospektas, een boulevard waarlangs statige gebouwen de dienst uitmaken. |
|
Vilnius:
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Na de overnachting in het bos, wel vlak bij een kerkhof… gaan we de bossen van Zuid-Litouwen in. Via Varéna belanden we in Grūto parkas, ook wel Stalin World genoemd. Hier heeft een particulier in een bosperceel standbeelden uit de Sovjettijd verzameld. In kleine gebouwen zijn duizend artefacten uit die periode bijeengebracht. We vinden dit een heel interessant en geslaagd bezoek. |
|
 |
 |
Polen Via de toeristische badplaats Druskininkai koersen we richting Polen. Het lukt maar niet een geschikte plek voor een overnachting te scoren, uiteindelijk belanden we op een ‘camping’ in Gołdap. Er is een grasveld naast een restaurant, verder wel stroom en water en de wc in het restaurant. Wat ons opvalt in Polen naast het gevaarlijke rijgedrag (inhalen voor de bocht, geen voorrang verlenen, steeds gehaast rijden) is de goede staat van de wegen en dat er voortdurend aan de wegen wordt gewerkt. De grotere wegen zijn heel druk, op het platteland is het rustig, maar is het wegdek matiger, tot vooroorlogse wegen met kinderkopjes toe. |
|
 |
 |
|
|
 |
 |
 |
 |
Onze toer voert ons langs de vele meren in Mazurië, via Mrągowo (Sensburg) naar Olsztyn (Allenstein). We waren hier al eens in 1977 geweest. Wat in onze herinnering een gemoedelijk en rustig provincieplaatsje was, is nu een drukke stad. We gaan door naar een mooi gelegen camping in Dywity. |
|
 |
 |
Kętrzyn (Rastenburg) |
op de camping in Dywity |
We verlaten Mazurië en komen in Malbork (Marienburg) aan de Wisła. Deze burcht was ooit het centrum van de kruisridderstaat ‘Duitse Orde’ en is zeer indrukwekkend. Helaas werd ze tijdens de tweede wereldoorlog zwaar beschadigd maar is ondertussen zeer geslaagd hersteld. We voegen ons bij de vele toeristen. |
|
 |
 |
Malbork (Marienburg)
|
|
 |
 |
Na een overnachting in Grudziądz vragen we in Toruń naar de weg (‘proszę, stare miasto ?’ – a.u.b., de oude stad?) en worden we door een oudere vrouw enthousiast in het Pools te woord gestaan en tenslotte gewoon meegenomen. Ze praat honderduit (Pools) en wijst de weg: ‘daar moet je ijs (lody) kopen! En daar de typische peperkoek uit die stad (piernik)!’ We worden keurig in het centrum afgeleverd waarna ze weer vertrok, ze hoefde daar niet te zijn ('dziękuję - bedankt.) Toruń, de stad van Kopernikus, is bijzonder fraai en levendig. Hier zien we minder buitenlandse en meer Poolse toeristen.' |
|
 |
 |
Toruń |
|
 |
 |
Op de camping in Szamocin zijn een Nederlands stel de enige gasten en dat al enkele weken. We blijven maar een nacht. We toeren door het stille Poolse platteland, volgen in grote lijnen de rivier Warta (Warthe) tot Gorzów Wielkopolski (Landsberg an der Warthe) en belanden in de tuin van een hotel in Skwierzyna. Dit is de ‘camping’ en in het hotel doen we ons tegoed aan heerlijk (en veel) Pools eten. Op het kerkof zie je dat het hier ooit Schwerin an der Warthe was. |
|
 |
 |
hoteltuin in Skwierzyna |
|
| Duitsland De route door dorpjes en stadjes richting de Oder/Odra is rustig en gemoedelijk en we komen In Frankfurt/Oder in Duitsland en rijden door naar Cottbus. Vanaf hier is het nog een kort stukje naar Weißwasser waar campers op het parkeerterrein van het zwembad mogen staan. We keren voor boodschappen en tanken terug naar Polen (Żagań) en door de bossen komen we weer in Duitsland. Via Görlitz en Bautzen bereiken we Kamenz, in dit rustige stadje is er weer een camperplek op een parkeerterrein. |
|
 |
|
in Kamenz |
een restje DDR |
We doorkruisen Oost-Duitsland via Riesa en Halle, nemen een kijkje in Lutherstad Eisleben. De beoogde overnachtingsplek in Nordhausen bevalt ons niet en we rijden door naar Stolberg im Harz. Dit is een heel leuk en levendig plaatsje met voornamelijk vakwerkhuizen, kleine winkeltjes en uitspanningen. We laten ons in een restaurant verwennen. |
|
 |
 |
Stolberg im Harz
|
|
 |
 |
Op de kaart de reisroute |
 |
 |
|
